Grandmaster Flash

Grandmaster Flash, właśc. Joseph Saddler (ur. 1 stycznia 1958 w Bridgetown na Barbadosie), muzyk hip-hopowy i DJ; jeden z pionierów DJ-owania, cuttingu i miksowania.

Rodzina Saddlera wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych i Joseph dorastał w Bronksie. Obecnie mieszka w okolicy Morrisania w południowej części dzielnicy.

Zaangażował się we wczesną nowojorską scenę DJ-ów. Ucząc się od Pete Jonesa i Kool Herca używał dwóch kopii jednego nagrania i dwóch gramofonów do cuttingu, do czego jednak dodał mikser, aby manualnie wzmocnić przerwy. Zwykłe odtwarzanie utworu byłoby przerywane w celu nałożenia przerwy, która z kolei mogła być powtarzana przy użyciu miksera do przełączania kanałów, do czasu kiedy druga płyta nie trafi z powrotem na igłę gramofonu. Muzyk był inicjatorem techniki początkowo nazywanej cutting, później rozwiniętej przez Grand Wizard Theodore do scratchingu.[1]

Flash otrzymał swój pseudonim w szkole od postaci Flash Gordona, z którą się utożsamiał. Posiada własną kolekcję ubrań "G.Phyre".

Flash grał na nielegalnych imprezach organizowanych z raperami takimi jak Kurtis Blow i dj pasty pp pizzle. Pod koniec lat siedemdziesiątych, po namowach Raya Chandlera, uformował swoją własną grupę. Początkowo w skład wchodzili: Cowboy (Keith Wiggins), Melle Mel, (Melvin Glover) i Kid(d) Creole (Nathaniel Glover). Nazywali się Grandmaster Flash & the 3 MCs. Dwaj inni raperzy przyłączyli się na krótko, zostali zastąpieni przez Rahiema (Todd Williams, wcześniej w Funky Four) i Scorpio (Eddie Morris, używający również pseudonimu Mr. Ness), tak powstała Grandmaster Flash and The Furious Five. Wkrótce doceniono ich twórcze pomysły na dobry rap, Grandmaster Flash & the Furious Five zapoczątkowała MCing, freestyle battle's i odkryła kilka podstawowych wyrażeń w MCingu. Przygotowali się na Disco Fever w Bronksie zaczynającą się w 1978.

Kontrakt Joe Robinsona z Sugar Hill Records w 1980, uwolnił liczne single, zaowocował certyfikatem RIAA, złotym krążkiem za "Freedom", także podróżami. Klasyk "The Adventures of Grandmaster Flash on the Wheels of Steel", wydany w 1981 był najlepszą produkcją w swoim gatunku (łączył elementy utworów "Another One Bites the Dust" zespołu Queen, "Good Times" grupy CHIC i elementy zauroczenia pewną Blondie), jednak w tym czasie był to ich ostatni dobry singel. Najbardziej znaczącym uderzeniem zespołu był utwór "The Message" (1982), który powstał w domu producenta Sugara Hilla Cliftona "Jiggs"'a Chase'a i stał się platynowy w niespełna miesiąc. W 1983, Flash i Mel wydali dwunasty singel "White Lines", który stał się charakterystyczny dla Grandmaster Flash and Furious Five. Pomimo zadłużenia na nagrania, Flash wydawał się wcale nie myśleć o "The Message", "White Lines", czy też o wielu innych nagraniach Furious Five (jeśli nie słyszysz scratchingu w utworze, nie ma w nim Flasha). W 1983, Flash wytoczył proces Sugarowi Hillowi za niewypłacone honorarium autorskie, następnie w 1984 w grupie nastąpił rozłam między Flashem i Melem zanim rozpadła się ona zupełnie. Flash, Kid Creole i Rahiem nagrywali z Elektra Records dopóki reszta stała się "Grandmaster Melle Mel & the Furious Five". (Mel wydawał się znakomity I Feel for You Chaki Khan). Zespół powstał znowu w 1987 na koncercie dobroczynnym, tylko jednak po to by wydać jeden album i rozpaść się znowu. Kolejne zjednoczenie (w pewnym sensie) nastąpiło w 1994, mimo że Cowboy zmarł w 1989 z przedawkowania kokainy.

Grandmaster Flash and The Furious Five jest pierwszą hip-hopową grupą, która dołączyła do listy Rock and Roll Hall of Fame. Odbyło się to 12 marca 2007 roku przez Jaya-Z. Utwór "The Message" z albumu The Message zajął 51. miejsce na liście 500 utworów wszech czasów magazynu Rolling Stone.

[link widoczny dla zalogowanych]